Gebedsgenezing
Gebedsgenezing – De behoefte
Wanneer mensen met een ernstige of verlammende ziekte te maken hebben, dan overwegen zij bovennatuurlijke genezing of gebedsgenezing vaak als de laatste optie. Onze hoop op Goddelijke genezing wordt vaak gevestigd op verschillende bronnen, die zichzelf voordoen als de enige hoop op wonderbaarlijk herstel. Sommige mensen zullen op zoek gaan naar gebedsgenezers of naar mensen die beweren dat ze een "vermogen om te helen" hebben. Men zegt dat objecten als doekjes, godsdienstige iconen of pelgrimstochten naar heilige locaties hoop kunnen bieden aan mensen die zich in een wanhopige situatie bevinden.
Wanneer we met intens lijden te maken hebben, dan worden we zelfs verleid om aan het karakter van God te gaan twijfelen. "Waarom komt er geen eind aan mijn pijn, waarom is mijn wond niet te helen, waarom wil ze niet genezen? U bent voor mij een onbetrouwbare beek waarop men niet kan rekenen.” (Jeremia 15:18)
Anderen proberen ons te bemoedigen door te bevestigen dat "voor wie God liefhebben, alles zich ten goede keert" (Romeinen 8:28). En toch is ons lijden de grootste uitdaging voor ons geloof. Op een bepaald moment kunnen we zelfs God de schuld geven, omdat Hij toestaat dat onze pijn maar voortduurt. Of we stellen onszelf de vraag: "Hoe veel meer geloof moet ik hebben om genezen te worden?"
Gebedsgenezing – De les
Ons lichamelijke en emotionele lijden wordt versterkt wanneer we niet in staat zijn om de goede dingen te zien die mogelijk uit onze ziekte zouden kunnen voortkomen. Wanneer wij ons concentreren op wat God door middel van onze ziekte kan doen, dan zorgt dat ervoor dat we ons op God blijven richten, in plaats van onze moeilijke omstandigheden.
Vlak nadat ik Melanie voor het eerst had ontmoet, nodigde zij me uit voor een etentje. Melanie heeft suikerziekte en dit heeft haar gezichtsvermogen en haar mobiliteit aangetast. In onze nu 10-jarige vriendschap heb ik gezien hoe zij anderen kan troosten, met haar mandjes vol versnaperingen en verrassingen. "Vroeger maakte ik deze mandjes in een dag of soms in twee dagen, maar ik denk dat ik wat langzamer ben geworden," zegt ze met een schittering in haar ogen. "God heeft nooit haast en daarom heb ik geleerd om op Zijn tempo te werken." Er zijn dagen waarop ik weet dat Melanies gezwollen ledematen haar pijn bezorgen. Dan zie ik hoe ze even moet rusten en op één van de kerkbanken leunt om op adem te komen. Het zou zo gemakkelijk voor haar zijn om een plekje achterin de kerk te kiezen. Maar vaak ziet ze een nieuwe bezoeker of iemand die een bemoedigend woord nodig heeft en dan gaat ze gewoon naast hem of haar zitten.
Net als Jezus houdt Melanie ervan om andere mensen te raken. Beiden zijn niet onbekend met pijn en lijden. Zij raakte gewond in twee afzonderlijke verkeersongevallen. Vijf van haar zeven broers en zussen vonden hierin de dood. Melanie begrijpt hoe een emotionele en lichamelijke pijn aanvoelt die maar niet weg gaat. En toch herinnert ze mij aan het volgende vers: “Het was goed voor mij dat ik moest lijden, zo heb ik [Gods] wetten geleerd” (Psalm 119:71). Melanie ziet elke dag als een leerproces en haar aandoening als haar grootste leermeester.
Gebedsgenezing – Het eindresultaat
Genezing is een handeling waarin onverdiende genade van een almachtige God wordt geschonken. We stellen ons vertrouwen niet in het geloof zelf (of in mensen of objecten), maar veeleer in de genade en de barmhartigheid van "Jahweh-Rofeka", “God de Genezer”. Er kan geen twijfel bestaan dat Jezus enorm om ons geeft; Hij leed en stierf zodat wij voor altijd in Gods liefde kunnen leven. Zijn genezing volgt niet op een proces dat voor ons mensen logisch te volgen is. Jezus genas blinde ogen door er modder op te wrijven dat gemaakt was van "Goddelijk speeksel" (Johannes 9:6–7)! Jezus ging vaak onorthodox te werk; hij wekte de dode zoon van een weduwe uit de dood omdat hij erbarmen had, niet omdat zij gelovig was (Lucas 7:13). Geloof is niet iets dat we "tevoorschijn moeten toveren" om genezen te worden. God heeft uiteindelijk de controle over genezing.
Wat het eindresultaat ook mag zijn, God is altijd bij de mensen die lijden en Hij begrijpt hun pijn en hun behoeften. Het kruis herinnert ons eraan dat God altijd om ons geeft. God biedt ons een volkomenheid die nog perfecter is dan lichamelijke of emotionele genezing. In de opstanding wacht ons een perfecte genezing. “Nee, wij geven de moed niet op. Al gaan wij ook ten onder naar de uitwendige mens, de innerlijke mens vernieuwt zich van dag tot dag. De lichte kwelling van het ogenblik bezorgt ons een alles overtreffende volheid van eeuwige glorie” (2 Korintiërs 4:16–17).
Wat is jouw antwoord?
Ja, vandaag heb ik besloten om Jezus te volgen
Ja, ik ben al een volgeling van Jezus
Ik heb nog steeds vragen