Liefdadigheid
Liefdadigheid - Het hart van het geven
Op het gebied van liefdadigheid blijken Amerikanen de gulste gevers in de wereld te zijn. Zelfs in een economisch zwaar jaar als 2002 steeg het bedrag dat door de Amerikanen aan goede doelen werd gegeven met 0.5% tot maar liefst 241 miljard dollar, ongeveer 2.3% van het Bruto Nationaal Product (BNP). In Nederland werd in 2005 door huishoudens, bedrijven, fondsen en loterijen zo'n 4.4 miljard Euro aan goede doelen gegeven (Bron: “Geven in Nederland”, Universiteit van Amsterdam). Dit is ongeveer 1.0% van het Nederlandse BNP.
Overal ter wereld reageren burgers van alle inkomensniveaus snel en gul wanneer zij ervan overtuigd zijn dat er een werkelijke behoefte bestaat. Aanvankelijk reageren gevers vanuit hun hart, omdat zij een verlangen hebben om andere mensen in nood bij te staan. Deze emotionele reactie kan een ware stortvloed aan kleine giften tot gevolg hebben, zoals bijvoorbeeld het geval was na de aanslagen op 11 September 2001: er werd toen in minder dan een week tijd meer dan een miljard dollar door particulieren gegeven. Een maand later was deze stortvloed van giften bijna helemaal opgedroogd. Om ervoor te zorgen dat individuele mensen blijven geven, of om er voor te zorgen dat zij meer geven, moeten zij een intellectuele verbinding hebben met de emotionele aantrekkingskracht. In een notendop: de gever moet een zekere mate van vertrouwen hebben om een gestaag geefgedrag te kunnen ontwikkelen.
Liefdadigheid - De geest van het geven
Wat is er op het gebied van liefdadigheid voor nodig om mensen in vertrouwen te kunnen laten doneren? Hoe kunnen we het scepticisme overwinnen dat ons vertelt dat onze donaties niet het gewenste effect zullen hebben? Welnu, dit vertrouwen vereist verifieerbare of bewezen informatie. In Bijbelse termen noemen we dit verantwoording en opzienerschap van de zijde van de ontvangende organisatie. Gevers zijn vaak te aarzelend om vragen te stellen en twijfels weg te nemen, omdat ze bang zijn dat ze bemoeizuchtig zullen overkomen; dat ze de organisatie zouden willen vertellen hoe ze hun werk moeten doen of het geld moeten gebruiken. Deze gevers zullen niet met vertrouwen geven, maar zullen vaak om andere redenen toch geven.
Als een gift gebruikt wordt om een kapitaalproject mee te bekostigen, dan kan de donor enkele zichtbare resultaten waarnemen. Daardoor kan hij een zeker vertrouwen hebben aangaande de invloed die zijn gift heeft. Maar giften die bijvoorbeeld voor de algemene bedrijfsvoering worden gebruikt zijn al een heel ander verhaal. Eén van de grootste giften die ooit in de Amerikaanse geschiedenis werd geschonken was een gift van 1 miljard dollar van Walter Annenberg om het onderwijs in de openbare scholen te verbeteren. Droevig genoeg concludeerde een recente studie van de Annenberg Foundation dat "er geen invloed op de kwaliteit van het openbare onderwijs kan worden gemeten die het gevolg zou zijn van de gift van $1 miljard."
Wat was er in dit geval gebeurd? Wat was de maatstaf voor succes? Was het een gewenste invloed die werd vastgesteld vóórdat het geld werd geschonken? Voor "grotere donoren" bestaat de sleutel voor het investeren van tijd en middelen uit het zorgvuldig vooraf evalueren van potentiële ontvangende organisaties, zodat zij hun vertrouwen kunnen vergroten en de gift op een juiste manier kunnen structureren. Voordat de gift geschonken wordt, moet de gever eerst met de ontvangende organisatie aan tafel gaan zitten om de gewenste resultaten, het rapporteren van mijlpalen en de maatstaven voor "succes" te definiëren. Donoren die een verplichting aangaan waarbij giften over meerdere jaren zijn betrokken, zouden moeten overwegen om een gepaste, regelmatige rapportage te eisen als voorwaarde voor de voortzetting van hun donaties.
Liefdadigheid - De vreugde van het geven
Liefdadigheid is een geschenk. Lichamelijk, emotioneel en geestelijk. Maar op de eerste plaats, en dit is het belangrijkste, is het een zaak van je hart. De enige motivatie voor de donatie moet het genadige geschenk zelf zijn. Zoals Winston Churchill zei: "Je kunt zelf leven met wat je verdient, maar je schenkt leven met wat je geeft". In de Bijbel leren we dat God van een "blijmoedige gever" houdt (2 Korintiërs 9:7). Het Griekse woord ("hilaros") dat in dit vers wordt gebruikt is feitelijk het woord waar ons Nederlandse woord "hilarisch" van is afgeleid. Het mag dus duidelijk zijn dat God wil dat we plezier ervaren wanneer we aan anderen geven!
Het enige dat beter is dan een blijmoedige en gulle gever, om een wijs opziener over Gods middelen te zijn, is een zelfverzekerde, blijmoedige en gulle gever. Als we vertrouwen willen hebben in het gebruik van onze giften, dan moeten we daar tijd, wijsheid en onderscheidingsvermogen voor gebruiken. En vertrouwen wat betreft de invloed die je donatie kan hebben vormt de sleutel voor het ervaren van de ware vreugde van vrijgevigheid.
Leer nu meer over vrijgevigheid en opzienerschap!
- Wij hebben allemaal gezondigd en verdienen allemaal Gods oordeel. God, de Vader, stuurde Zijn eniggeboren Zoon om dat oordeel op Zich te nemen voor iedereen die in Hem gelooft. Jezus, de Schepper en eeuwige Zoon van God, die Zelf een zondeloos leven leidde, hield zo veel van ons dat Hij voor onze zonden stierf om zo de straf op Zich te nemen die wij verdienen. Volgens de Bijbel werd Hij begraven en stond Hij op uit de dood. Als jij dit werkelijk gelooft, er in je hart op vertrouwt en alleen Jezus als je Redder aanvaardt door te zeggen: "Jezus is Heer", dan zul je van het oordeel gered worden en de eeuwigheid met God in de hemel doorbrengen.
Wat is jouw antwoord?
Ja, vandaag heb ik besloten om Jezus te volgen
Ja, ik ben al een volgeling van Jezus
Ik heb nog steeds vragen
