Dinosauriërs in de Bijbel?

Vraag: Hoe zit het dan met de dinosauriërs? In het licht van wat we in het boek Genesis lezen, wat is dan de ware volgorde van de gebeurtenissen? Als God de dinosauriërs schiep, waarom worden deze dan niet in de Bijbel genoemd? Leefden mensen zij aan zij met dinosauriërs?

De meeste mensen realiseren zich niet dat de paleontologie (de bestudering van de geologische tijdperken, voornamelijk gebaseerd op de bestudering van fossielen) een relatief nieuwe wetenschap is. Het concept van de "dinosauriër" ontstond feitelijk pas minder dan 200 jaar geleden. Vóór die tijd nam iedereen altijd aan dat het om een olifant, een draak of een reus ging wanneer er een groot gefossiliseerd bot werd gevonden. Een Engelse wetenschapper met de naam Richard Owens stelde pas in 1841 voor dat de groep van "nieuw ontdekte" wezens "dinosauriërs" zouden worden genoemd (wat "verschrikkelijke hagedissen" betekent). Daarom kunnen we ook niet verwachten dat dinosauriërs in de Bijbel genoemd worden, maar wel beschrijvingen van een soort "draken" en andere grote wezens. En dit is feitelijk het geval!

Een zoektocht naar het woord "draak" in de Statenvertaling van de Bijbel levert zo'n 30 afzonderlijke zoekresultaten op in 5 verschillende Bijbelboeken die ruwweg tussen 2000 voor Christus en 90 na Christus zijn geschreven. Het woord "draak" (Hebreeuws: “tannin”) wordt door het hele Oude Testament heen gebruikt en kan het beste vertaald worden als "zee- of land-monsters". Het is interessant dat Genesis 1:21 beschrijft hoe God de zeedraken (“tannin”) op de vijfde dag schiep. In de tegenwoordige Bijbelvertaling wordt dit word vertaald als "grote zeemonsters" (NBV, WV95), "grote walvissen" (Statenvertaling) en "grote zeedieren" (NBG51, GNB96). Maar, het originele Hebreeuws geeft beschrijvingen die beter passen bij de maritieme dinosauriërs die we tegenwoordig in talrijke musea over de hele wereld kunnen bewonderen. Het boek Job is nog dramatischer. Hierin beschrijft de auteur het grote landdier Behemoth (Job 40) en het grote waterdier Leviathan (Job 41). Hoewel de nieuwere Bijbelvertalingen in plaats hiervan de woorden "olifant", "nijlpaard" of "krokodil" gebruiken, laten het originele Hebreeuws en de context van de beschrijvingen geen ruimte voor deze interpretaties.

Beschrijvingen van wezens, die veel lijken op beschrijvingen van dinosauriërs, kunnen bijna universeel door alle culturen in de oudheid heen worden aangetroffen. Waar kwam dit wereldwijd idee vandaan? Hoe konden maatschappijen over de hele wereld deze wezens op zo'n uniforme wijze beschrijven, vastleggen, tekenen, etsen, stikken en uithouwen, als zij deze niet met eigen ogen gezien hadden? Natuurlijk zijn de beschrijvingen van draken niet beperkt tot de Bijbel. Verhalen uit China, Europa, het Midden-Oosten en het oude Latijns-Amerika bevatten vergelijkbare beschrijvingen van "draken" en andere beesten. Verslagen van Marco Polo in China vertellen bijvoorbeeld dat het koninklijk huis draken hield voor ceremonies. Werken van de Griekse historicus Herodotus en de Joodse historicus Josephus beschrijven vliegende reptielen in het oude Egypte en Arabië. In andere culturen was het een grote eer om deze beesten te doden. Er zijn talrijke verslagen van strijders die dergelijke grote beesten doodden om geloofwaardigheid in een stad op te bouwen. Gilgamesj, Fafnir, Beowulf en andere beroemde legenden, inclusief de mythologie uit de Egyptische, Griekse en Romeinse oudheden, bevatten specifieke beschrijvingen van draken en andere dinosauriërs.

Dinosauriërs kunnen op talrijke oude kunstobjecten over de hele wereld worden aangetroffen. Op dinosauriërs lijkende wezens worden voorgesteld op Babylonische markeringen, Romeinse mozaïeken, Aziatisch aardewerk en koninklijke gewaden, Egyptische gewaden voor begrafenissen en overheidszegels, Peruaanse grafkeien en tapijten, Mayaanse beelden, petrogliefen (uitgehouwen rotstekeningen) van Aborigines en Indianen en vele andere ceremoniële kunstvoorwerpen uit de oudheid. Als dinosauriërs werkelijk al 50 miljoen jaar geleden (of nog eerder) uitstierven, hoe konden mensen in de oudheid, pas enkele duizenden jaren geleden, deze wezens dan zo nauwkeurig en consequent afbeelden? De Bijbel is duidelijk: zeedieren werden door God op de vijfde dag geschapen en landdieren werden door God op de zesde dag geschapen. Onder deze dieren bevonden zich de dinosauriërs, die met de mens samenleefden tot zij door diverse oorzaken uitstierven. De belangrijkste oorzaak was vermoedelijk de wereldwijde zondvloed van Noach.

Lees nu meer!
Theorieën over dinosauriërs
Draken beschreven in de geschiedenis
Het fossielenbestand

Terug naar de FAQ