Hebzucht
Hebzucht - De aantrekkingskracht van weelde
Gordon Gekko, een aandelenhandelaar met een vermogen van meer dan $650 miljoen, zei: "Hebzucht is goed. Hebzucht werkt." Culturele analisten definiëren de jaren '80 en '90 als "de decennia van de hebzucht"; hebzucht werd niet alleen acceptabel gemaakt, maar zelfs aangemoedigd. In een schandelijke poging om hebzucht te romantiseren, streden duizenden deelnemers onlangs om met een man te kunnen trouwen die zij nog nooit hadden ontmoet of nog nooit een avondje mee uit waren geweest, alleen omdat hij een multimiljonair was. Leidt de ophoping van geld werkelijk tot een groter geluk? "We zien heel consequent dat mensen die zeggen dat geld het belangrijkste voor hen is het ongelukkigst zijn", zegt Kennon Sheldon, een psycholoog aan de Universiteit van Missouri in Columbia. Onderzoekers hebben ontdekt dat er "veel elementen zijn die [loterijwinnaars] graag willen, maar die hen geen echt blijvend geluk schenken wanneer zij verworven zijn... een klinische depressie van de grote loterijwinnaars."1
Hebzucht is nooit goed en het dient ook nooit een goed doel. Omdat we nooit in staat zullen zijn om alle dingen te verwerven die we verlangen, biedt hebzucht ons alleen maar ontevredenheid. Onze hebzucht zal ons uiteindelijk vernietigen, omdat we onze harten verharden en de behoeften van anderen negeren. Uiteindelijk zal hebzucht ons motiveren om slechte keuzes na streven die tot onze ondergang zullen leiden (Spreuken 28:20, 22, 24-25, 27).
Hebzucht - Een materialistisch kwaad
Hoewel weinigen onder ons miljonair zijn, is het toch gemakkelijk om het slachtoffer van hebzucht te worden. Wanneer er een zaadje begint uit te kiemen uit ons verlangen naar de bezittingen van een ander, dan brengen we begeerte voort. Ons materialisme wordt onverzadigbaar in onze pogingen om dingen te verkrijgen die beter, groter of indrukwekkender zijn dan die van andere mensen. Tim Kasser presenteert in zijn boek "The High Price of Materialism" bewijsmateriaal dat laat zien hoe onzekerheid materialisme voortbrengt.2 Advertenties spelen in op onze gevoelens van ontoereikendheid, omdat we dat mooie huis, die 5-sterren familievakantie of bepaalde elektronische speeltjes niet kunnen kopen. Kasser suggereert dat materialisme, oftewel hebzucht:
- Hechte relaties tussen mensen tegenwerkt - "Ook wij waren eens onverstandig, ongehoorzaam, op de verkeerde weg, slaaf van allerlei begeerten en lusten. Ons leven stond in het teken van boosaardigheid en afgunst, we verafschuwden en haatten elkaar." (Titus 3:3)
- Authenticiteit en autonomie tegenwerkt - "Hij [Jezus] zei tegen hen: 'Pas op, hoed je voor iedere vorm van hebzucht, want iemands leven hangt niet af van zijn bezittingen, zelfs niet wanneer hij die in overvloed heeft.'" (Lucas 12:15)
- Gezondheid en geluk tegenwerkt - "Want alles wat in de wereld is - zelfzuchtige begeerte, afgunstige inhaligheid, pronkzucht -, dat alles komt niet uit de Vader voort maar uit de wereld. De wereld met haar begeerte gaat voorbij, maar wie Gods wil doet blijft tot in eeuwigheid." (1 Johannes 2:16-17)
Hebzucht - Een stinkende zee
Onbewust zijn we eraan gewend om hebzuchtig te zijn, omdat we zelfzuchtig zijn. Zelfs pastors en voorgangers kunnen hieraan schuldig zijn (1 Timoteüs 6:5-6). Door onze ambities en onze verlangens een andere richting op te leiden, een richting die voordelig is voor anderen, kunnen we onze hebzuchtige aard overwinnen. De Apostel Paulus zei: "Geld of kleding heb ik van niemand verlangd; u weet wel dat ik eigenhandig heb voorzien in mijn levensonderhoud en dat van mijn metgezellen" (Handelingen 20:33-34). Paulus had er een gewoonte van gemaakt om gul en niet begerig te zijn.
Als we gul zijn, dan beschermt dat ons ook tegen de dodelijke gevolgen van hebzucht. De rivier de Jordaan in Israël is nog steeds een levensbron, die naar het Meer van Tiberias stroomt en vervolgens zijn weg naar de Dode Zee vervolgt. Het is zeer waarschijnlijk dat Paulus zelf getuige was geweest van de overvloedige irrigatie en de rijke visgronden van het Meer van Tiberias. De Dode Zee daarentegen heeft geen uitgaande stroom en hierdoor wordt de dorre streek beroofd van het benodigde vocht. Zowel mensen als dieren weigeren het bittere water van de Dode Zee te drinken. Het bevat geen enkel leven, met uitzondering van enkele microben; vissen die in het water worden uitgezet sterven een gewisse dood. Hebzucht leidt er op een vergelijkbare manier toe dat wij in Gods ogen vervuild raken. Maar een leven dat overvloedig blijft stromen deelt alle dingen die God ons gegeven heeft. Als we aan anderen geven, dan zullen we waarlijk een weelderig leven leiden en steeds weer verfrist worden (Spreuken 11:24-25).
1 http://www.geocities.com/Athens/Pantheon/8320/HAPPNSS.htm
2 The High Price of Materialism (oftewel: De Hoge Prijs van het Materialisme), Tim Kassar. Cambridge: MIT Press, 2002. 149 pagina's.
Wat is jouw antwoord?
Ja, vandaag heb ik besloten om Jezus te volgen
Ja, ik ben al een volgeling van Jezus
Ik heb nog steeds vragen