Jezus is de enige weg

Jezus is de enige weg - Menen Christenen dat nou echt?
Is Jezus de enige weg naar God?

"Jezus zei tegen hem: 'Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij.'" (Johannes 14:6)

"Want de dingen van Hem die onzichtbaar zijn, worden sinds de schepping van de wereld uit Zijn werken gekend en doorzien, namelijk én Zijn eeuwige kracht én Zijn Goddelijkheid, zodat zij niet te verontschuldigen zijn." (Romeinen 1:20)

Jezus is de enige weg - Het ware idee van “redding”
Hoe kunnen Christenen zeggen dat Jezus de enige weg naar God is? Het probleem met deze vraag is dat deze geworteld is in het idee dat een mens gered kan worden door middel van zijn werken. Met andere woorden: iemand die deze vraag stelt gelooft nog steeds dat mensen naar de hemel kunnen gaan door goed genoeg te zijn. Maar de Bijbel vertelt ons dat dit beslist niet het geval is:

“Zo staat er ook geschreven: ‘Er is geen mens rechtvaardig, zelfs niet één.'” (Romeinen 3:10)

“Daarom is voor hem geen sterveling onschuldig omdat hij de wet naleeft, want juist de wet leert ons de zonde kennen.” (Romeinen 3:20)

“Maar iedereen die op de wet vertrouwt is vervloekt, want er staat geschreven: ‘Vervloekt is eenieder die niet alles doet wat het boek van de wet bepaalt.’ Dat niemand door de wet voor God rechtvaardig wordt, is volkomen duidelijk, want er staat ook geschreven: ‘De rechtvaardige zal leven door geloof.’” (Galaten 3:10-11)

Omdat geen enkel mens goed genoeg is om op eigen kracht de hemel binnen te gaan — want als mensen wel goed genoeg waren, dan zou de offergave van Christus betekenisloos zijn geweest en het volledige Christelijke geloof zinloos — dan moeten we op ons geloof in de Ene Ware God vertrouwen en toestaan dat we gered worden door Zijn genade.

De enige voorwaarde voor die genade is de aanvaarding ervan. “Want ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zal zalig worden.” (Joël 2:32a; Handelingen 2:21; Romeinen 10:13)

En God stelt duidelijk dat Hij onze harten zal oordelen. “Want de HEERE doorzoekt alle harten, en Hij heeft inzicht in alle gedachtevorming. Als je Hem zoekt, zal Hij door jou gevonden worden, maar als je Hem verlaat, zal Hij je voor eeuwig verstoten.” (1 Kronieken 28:9b)

En Hij belooft ons dat wij allemaal waardevol zijn in Zijn ogen en dat wij niet kunnen of zullen sterven zonder Zijn toestemming. “Worden niet twee musjes voor een penninkje verkocht? En niet een van die zal op de aarde vallen buiten uw Vader om. En ook de haren van uw hoofd zijn alle geteld. Wees dus niet bevreesd, u gaat veel musjes te boven.” (Matteüs 10:29-31)

Jezus is de enige weg - Wat zegt Jezus zelf?
Wanneer Christenen zeggen dat Jezus de enige weg naar God is, dan baseren zij dat op de woorden van Christus in de Schrift. Uit de Bijbel weten we ook dat God onze harten zal oordelen. God is op de hoogte van onze gelegenheden en mogelijkheden. Iemand die opgroeit zonder ooit de Bijbel te hebben gelezen of zonder ooit van Christus gehoord te hebben, maar is toegewijd aan de god onder wie hij is grootgebracht, zou een excuus kunnen hebben. Ik zeg “zou” omdat iets in hem (de Heilige Geest die aan ieders hart “trekt” — zie Openbaring 3:20) hem ertoe zou moeten aanzetten tot de overtuiging dat zijn geloof onwaar is, of op zijn minst dat er iets mis mee is. Dat is iets waar hij mogelijk zijn hele leven mee worstelt.

Als jij opgroeide in een van de talloze culturen die rituele mensenoffers brachten als een vorm van aanbidding, dan zou iets in je binnenste moeten roepen dat dat verkeerd is. Hetzelfde geldt voor iemand die alleen bekend is met de Islam, het Boeddhisme of een van de stammengodsdiensten die nog steeds over de hele wereld worden gepraktiseerd, al is dat dan niet zo duidelijk als in het eerste voorbeeld. Iets in je binnenste - de Heilige Geest die je zoekt - zou je een ongemakkelijk gevoel moeten geven als je zo strikt een valse godsdienst volgt.

“Nader tot God, en Hij zal tot u naderen” (Jakobus 4:8a). Wanneer mensen die zo diep in hun cultuur vastzitten zich beginnen te realiseren dat er iets anders - iets méér - is voor hen, dan zal God - die hun harten en hun denken kent - “naderen” tot de mensen waarvan Hij weet dat zij Hem zullen aanvaarden. En Hij zal deze rechtvaardige beslissing nemen gebaseerd op Zijn oneindige inzicht, wijsheid en kennis van elk individueel mens. Het probleem dat ik met deze vraag heb, is dat het altijd een uitvlucht lijkt. Meestal wordt deze vraag gesteld door mensen die er nog niet klaar voor zijn om Christus als Redder te aanvaarden. Zij stellen deze vraag dan, omdat het een van die “onbeantwoordbare” vragen is die uitstel zouden kunnen bieden. “Maar Jezus antwoordde en zei tegen hen: 'U dwaalt, omdat u de Schriften niet kent en ook niet de kracht van God.'” (Matteüs 22:29)

Maar als zij werkelijk een gevoelig hart hebben voor mensen die nog verloren zijn, waarom zouden zij zich dan niet haasten om eerst zelf Christus te aanvaarden en dan meteen gaan meedoen met een van de duizenden zendingsprogramma's die er over de hele wereld bestaan? Waarom zouden zij niet zo snel mogelijk op weg gaan om al die mensen te gaan vertellen over de God die Zijn eniggeboren Zoon voor hen heeft opgeofferd, of op zijn minst hun tijd, energie en geld steken in de ondersteuning van de missionarissen die wel op weg gaan om dit soort culturen te bezoeken?

Jezus is de enige weg - De kern van de zaak
Hoe kunnen Christenen zeggen dat Jezus de enige weg is, wanneer er mensen zijn in bepaalde delen van de wereld die nog nooit van Jezus gehoord hebben? Zodra je de kern van een vraag als deze weet te bereiken, dan zie je dat het eigenlijk zelden - of nooit - echt een vraag is. Het feit dat dit soort vragen überhaupt bestaat, geeft aan dat zij zich niet zo zeer druk maken “om die arme mensen die nog nooit van Jezus gehoord hebben”, maar veel meer op zoek zijn naar manieren om zelf een echte toewijding aan de Levende God uit te stellen of te vermijden.

Als zij echt bezorgd zijn over deze mensen, zouden zij dan ook niet bezorgd moeten zijn over zichzelf? Waarom hebben zij God nog niet aanvaard? Is God goed genoeg voor die mensen in Afrika of Tibet, maar om de een of andere reden niet voor henzelf? Geloven zij “dat er een God is”, of “geloven zij in het Christendom”, maar geven zij niet voldoende om zichzelf of om God om daadwerkelijk een Christen te worden?

De Bijbel zwijgt over dit onderwerp, omdat wij als Christenen geboden worden om “heen te gaan en al de volken te onderwijzen” (Matteüs 28:19a). Onze taak is om de wereld te vertellen over de God die ons heeft gered. En als Hij dat echt gedaan heeft, is het dan niet natuurlijk om andere mensen hierover te vertellen? Ik bedoel, als iemand jou uit een brandend huis zou redden, dan zou je dat toch van de daken roepen? Hoe veel meer zouden wij dan mensen niet moeten vertellen over de eeuwige redding die God jou heeft gegeven?

Als wij doen wat wij Christenen zouden moeten doen, dan hoeven we ons geen zorgen te maken over de mensen die de boodschap mogelijk nog niet gehoord hebben. Omdat wij niet alleen onze God begrijpen, maar ook weten dat Hij machtig genoeg is om Zichzelf aan alle mensen te openbaren, “zodat zij niet te verontschuldigen zijn”.

Leer meer!

Complimenten van Matthew Swihart.

WAT DENK JIJ? - Wij hebben allemaal gezondigd en verdienen allemaal Gods oordeel. God, de Vader, stuurde Zijn eniggeboren Zoon om dat oordeel op Zich te nemen voor iedereen die in Hem gelooft. Jezus, de Schepper en eeuwige Zoon van God, die Zelf een zondeloos leven leidde, hield zo veel van ons dat Hij voor onze zonden stierf om zo de straf op Zich te nemen die wij verdienen. Volgens de Bijbel werd Hij begraven en stond Hij op uit de dood. Als jij dit werkelijk gelooft, er in je hart op vertrouwt en alleen Jezus als je Redder aanvaardt door te zeggen: "Jezus is Heer", dan zul je van het oordeel gered worden en de eeuwigheid met God in de hemel doorbrengen.

Wat is jouw antwoord?

Ja, vandaag heb ik besloten om Jezus te volgen

Ja, ik ben al een volgeling van Jezus

Ik heb nog steeds vragen