De kruistochten
De kruistochten - Een definitie
De kruistochten waren een reeks van militaire missies, die in het algemeen werden georganiseerd en ondersteund door de Paus en/of de Rooms-katholieke Kerk. De kruistochten vonden plaats van de 11e tot de 13e eeuw na Christus. De oorspronkelijke bedoeling van de kruistochten was het terugwinnen van "Christelijk" grondgebied dat door de Moslims was bezet.
De kruisvaarders gebruikten het Christelijke kruis als symbool. Ze geloofden dat het symbool van het kruis hen onoverwinnelijk maakte in hun strijd tegen de moslims. Het oorspronkelijke woord voor "kruisvaarder" was afgeleid van het Latijnse woord voor het stoffen kruis dat de kruisvaarders op de kleding lieten aanbrengen. Het woord "kruistocht" werd uiteindelijk gebruikt om de volledige tocht van Europa naar het Heilige Land te beschrijven.
De kruistochten - Overzicht van de belangrijkste kruistochten
Eerste Kruistocht: De eerste kruistocht werd na het Concilie van Clermont in 1095 na Christus door Paus Urbanus II gelanceerd. De Oosterse Orthodoxe Patriarch van Constantinopel stuurde een brief aan Paus Urbanus II, waarin hij om hulp vroeg tegen de invallen van de oprukkende moslims. Urbanus riep toen alle Christenen in heel Europa op om het Heilige Land, en met name Jeruzalem, van de moslims terug te winnen. De kruisvaarders van de Eerste Kruistocht vertrokken in 1096 en wisten Jeruzalem uiteindelijk in 1099 te heroveren. Op hun tocht naar Jeruzalem stichtten de kruisvaarders in verschillende steden in het Midden-Oosten "koninkrijken" voor zichzelf.
Tweede Kruistocht: Niet lang na de Eerste Kruistocht volgde er een tegenoffensief van de moslims waarmee zij in 1144 na Christus de stad Edessa wisten in te nemen. Sint Bernard van Clairvaux reisde door Europa om mensen aan te moedigen om "het kruis op te nemen" en de moslims te verdrijven uit de plaatsen die zij hadden ingenomen. Vanwege het ontbreken van een duidelijk en overtuigend doel, en de volkomen onbekwaamheid van het leiderschap, werd de Tweede Kruistocht een jammerlijke mislukking.
Derde Kruistocht: De Derde Kruistocht werd in 1189 na Christus gelanceerd. In 1187 na Christus hadden de moslimlegers, onder leiding van Saladin, Jeruzalem heroverd. Hoewel aanvankelijk een enorm leger op de been werd gebracht, bleek ook de Derde Kruistocht uiteindelijk weinig succesvol. De Heilige Romeinse Keizer, Frederik I Barbarossa ("roodbaard"), verdronk onder mysterieuze omstandigheden op weg naar het Heilige Land. Richard I Leeuwenhart van Engeland slaagde erin om verschillende kuststeden te heroveren, maar ondernam wegens een gebrek aan middelen geen pogingen om Jeruzalem in te nemen. Leeuwenhart sloot wel een vredesverdrag met Saladin, waardoor Christelijke pelgrims weer zonder gevaar naar Jeruzalem konden reizen.
Vierde Kruistocht: De Vierde Kruistocht begon in 1202 na Christus. Er was geen duidelijk doel en het leiderschap was zwak. Hierdoor mondde de Vierde Kruistocht uit in een slag tussen Katholieke en Orthodoxe Christenen en de verovering van Constantinopel door de Christelijke legers. Het conflict vernietigde zo elk gevoel van eenheid dat er nog tussen de Katholieke en de Orthodoxe Christenen bestond.
Vijfde Kruistocht: De Vijfde Kruistocht vond plaats in 1217 na Christus en werd door Andreas II van Hongarije en Leopold VI van Oostenrijk geleid. De Vijfde Kruistocht was succesvol in die zin dat de stad Damietta werd veroverd, maar men was niet in staat om deze stad lang te behouden, vooral na een verpletterende nederlaag in de Slag om Al-Mansura. Leopold en Andreas kregen feitelijk de heerschappij over Jeruzalem en andere Christelijke locaties in het Heilige Land aangeboden, in ruil voor een teruggave van Damietta aan de moslims. Maar in zijn misplaatste arrogantie sloeg Kardinaal Pelagius dit aanbod af, waardoor een overwinning veranderde in een volledige nederlaag.
Zesde Kruistocht: De Zesde Kruistocht begon in 1228 na Christus en werd door de Heilige Romeinse Keizer Frederik II geleid. De Zesde Kruistocht eindigde met een vredesverdrag dat de Christenen de heerschappij verleende over diverse belangrijke Christelijke locaties, waaronder Jeruzalem.
Zevende en Achtste Kruistochten: De Zevende en Achtste Kruistochten werden door Koning Lodewijk IX van Frankrijk geleid. In de Zevende Kruistocht herwon Lodewijk Damietta, maar zijn leger werd later weer uit de stad verdreven. Lodewijk stierf in 1270 na Christus, voordat hij de doelstellingen van de Achtste Kruistocht wist te verwezenlijken.
Negende Kruistocht: De Negende Kruistocht werd in 1271 na Christus door Koning Eduard I van Engeland aangevoerd. Het was een poging om de Mamlukse Sultan Baibars te verslaan. De kruistocht mislukte en Eduard keerde naar Engeland terug toen hij op de hoogte werd gebracht van de dood van zijn vader, Henry III.
De kruistochten - Waarom vonden de kruistochten plaats?
De kruistochten waren reacties op invallen van moslim in een territorium dat voordien voornamelijk door Christenen werd bezet. Van ongeveer 200 tot 900 na Christus werd de streek van Israël, Jordanië, Egypte, Syrië en Turkije vooral door Christenen bewoond. Tussen 900 en 1075 na Christus werden deze landen door moslims ingenomen. De Christenen in deze landen werden op brute wijze onderdrukt, tot slavernij gedwongen, afgevoerd en zelfs vermoord. De Rooms-katholieke Kerk en de "Christelijke" koningen/keizers in Europa reageerden hierop met de kruistochten, om zo het land terug te winnen dat de moslims hadden veroverd. Terwijl de kruistochten voortduurden, begonnen zij zich steeds meer te richten op het stichten van nieuwe koninkrijken dan het terugwinnen van het land dat ooit aan Christenen had toebehoord.
Lees nu deel 2 van "De kruistochten"!
Wat is jouw antwoord?
Ja, vandaag heb ik besloten om Jezus te volgen
Ja, ik ben al een volgeling van Jezus
Ik heb nog steeds vragen