22 november

Het martelaarschap van Stefanus

Sinds de dood van Jezus zijn door de eeuwen heen al duizenden Christenen de martelaarsdood gestorven omwille van Zijn naam. Het is daarom alleen maar gepast dat Lukas de gebeurtenissen vastlegt rond de allereerste martelaar van het geloof, Stefanus. Deze Stefanus was één van de zeven mannen die gekozen waren om de problemen te verhelpen rond de verdeling van hulp aan de Griekse weduwen. Hij is een man die bekendstaat om zijn geloof en zijn vermogen om grote wonderen te verrichten in de kracht van de Heilige Geest. Maar zijn wijsheid en zijn stoutmoedigheid blijken uiteindelijk voldoende aanleiding voor zijn tegenstanders om hem voor de Hoge Raad te slepen op beschuldiging van godslastering.
In de verdediging die Stefanus zelf aanvoert, geeft hij een overzicht van de manier waarop God in de geschiedenis is omgegaan met het Joodse volk. Het brengt de Hoge Raad in herinnering dat leiders zoals zijzelf Gods profeten en leraren altijd hebben afgewezen en vervolgd. Wanneer hij hen ervan beschuldigt de Zoon van God te hebben vermoord, veroordelen zij hem woedend ter dood door middel van steniging. De laatste woorden van Stefanus weerklinken nog steeds als een echo in de gebeden van andere martelaars en gelovigen.

Hand. 6:8-15
AANKLACHT TEGEN STEFANUS. Stefanus, was vol van geloof en kracht van God. Hij deed grote wonderen en buitengewone dingen onder het volk. Maar er waren mensen die vonden dat hij daarmee niet mocht doorgaan. Zij hoorden bij de synagoge van de zogenaamde Libertijnen uit Cyrene, Alexandrië, Cilicië en Asia. Zij begonnen met hem te discussiëren en probeerden hem te overtroeven, maar dat lukte niet. Hij was hen veruit de baas door de grote overtuiging en scherpzinnigheid waarmee hij sprak. Het was duidelijk dat Gods Geest hem leidde.
Toen stookten zij een paar mannen op het praatje rond te strooien dat zij Stefanus slechte dingen over Mozes en God hadden horen zeggen.
Daarmee zetten ze het volk, de leiders en de godsdienstleraars tegen hem op. Zij gingen naar hem toe, grepen hem vast en brachten hem voor de Hoge Raad. Zij lieten ook enkele valse getuigen komen, die allerlei beschuldigingen tegen hem inbrachten: "Deze man valt de heilige tempel en de wet aan. Wij hebben hem horen zeggen dat die Jezus van Nazareth de tempel zal verwoesten en de oude gebruiken zal veranderen; de gebruiken die Mozes ons heeft gegeven." Terwijl de mannen van de Hoge Raad hem onderzoekend aankeken, zagen zij dat Stefanus' gezicht straalde als dat van een engel.

Hand. 7:1-19
VERDEDIGING VAN STEFANUS. De hogepriester vroeg: "Is het waar wat zij zeggen?"
Stefanus antwoordde: "Mannen, jong en oud, luister! Abraham woonde eerst in Mesopotamië en daarna in Haran. Toen hij nog in Mesopotamië was, kwam God bij hem en zei: 'Verlaat uw vaderland en uw familie en ga naar het land, dat Ik u zal wijzen.'
Hij trok uit zijn vaderland weg en ging naar Haran. Daar bleef hij wonen tot zijn vader stierf. Die was namelijk met hem meegegaan. Daarna leidde God hem naar dit land, waar u nu woont. Maar God gaf het hem niet; nog geen voetbreed ervan. God beloofde het aan Abrahams nakomelingen te geven, hoewel hij nog steeds geen kinderen had. God zei: 'Uw nakomelingen zullen tijdelijk in een vreemd land wonen. Zij zullen daar 400 jaar slaven zijn en slecht behandeld worden. Maar het volk dat hen onderdrukt, zal Ik zwaar straffen. Daarna zal uw volk uit dat vreemde land wegtrekken en in dit land komen, waar zij Mij zullen dienen en eren.' God zei tegen Abraham dat hij en al zijn nakomelingen besneden moesten worden. Dat zou het teken zijn van Gods verbond met hem. Later werd zijn zoon Isaäk geboren. Toen die acht dagen oud was, werd hij besneden. Hetzelfde deed Isaäk later bij zijn zoon Jakob. En Jakob deed het ook weer bij zijn twaalf zonen, die de stamvaders van ons volk zijn.
Eén van Jakobs zonen, Jozef, werd door zijn broers als slaaf verkocht. Dat deden zij omdat ze hem niet konden uitstaan. Zij waren jaloers. Jozef kwam in Egypte terecht, maar God liet hem niet aan zijn lot over. Hij haalde hem telkens weer uit de moeilijkheden en gaf hem veel wijsheid. Daardoor kwam Jozef in de gunst bij koning Farao van Egypte, die hem aanstelde als gouverneur. Jozef kreeg het bestuur over heel Egypte en over de hofhouding van de Farao.
In die tijd brak er in Egypte en Kanaän een zware hongersnood uit. Op een gegeven ogenblik hadden Jakob en zijn familie niets meer te eten. Jakob hoorde dat er in Egypte nog wel voedsel was te krijgen en stuurde zijn zonen er naar toe. Later stuurde hij hen nog eens. Bij deze tweede keer vertelde Jozef dat hij hun broer was en hij stelde hen voor aan de Farao. Daarna liet Jozef zijn oude vader Jakob en zijn hele familie overkomen, bij elkaar 75 mensen. Jakob bleef in Egypte wonen en is daar ook gestorven. Ook zijn zonen hebben er tot hun dood gewoond. Hun lichamen werden naar Sichem overgebracht en in het graf gelegd dat Abraham voor veel geld van de familie van Hemor had gekocht.
De tijd dat God Zijn belofte aan Abraham zou waarmaken, kwam steeds dichterbij. Het volk werd in Egypte groter en groter. Maar toen er een nieuwe koning kwam, die Jozef niet gekend had, zag het er niet best voor hen uit. Op een sluwe manier wist die koning ons volk het leven zuur te maken. Hij verplichtte hen zelfs hun pasgeboren kinderen buiten neer te leggen, in weer en wind en aan hun lot over te laten, zodat het volk niet meer zou groeien.

Hand. 7:20-38
In die tijd werd Mozes geboren. Hij was in Gods ogen een mooi kind en de eerste drie maanden werd hij door zijn ouders verzorgd. Maar toen zij hem niet langer verborgen konden houden, legden zij hem te vondeling, waarna hij werd gevonden door Farao's dochter. Zij nam hem aan en zorgde voor hem als haar eigen kind. Hij kreeg een grondige opleiding in de Egyptische wetenschap en was krachtig in zijn handel en wandel.
Toen Mozes veertig jaar was, kreeg hij het verlangen bij het volk van Israël te kijken. Het was tenslotte zijn eigen volk. Hij ging er naar toe en zag dat één van hen door een Egyptische opzichter mishandeld werd. Mozes nam het voor hem op en sloeg de Egyptenaar dood. Hij dacht dat zijn volk wel zou begrijpen dat God hem had aangewezen om hen te bevrijden. Maar dat begrepen zij niet! De volgende dag was Mozes er weer en zag twee Israëlieten met elkaar vechten. Hij probeerde hen te laten ophouden en zei: 'Waarom doen jullie elkaar kwaad? Jullie zijn toch broeders!'
Maar de man die begonnen was, zei tegen Mozes: 'Waar bemoeit u zich mee? Denkt u dat u onze leider en rechter bent? Of wilt u mij soms ook doodslaan, zoals gisteren die Egyptenaar?' Mozes schrok daar erg van en vluchtte het land uit. Hij ging in Midian wonen en kreeg daar twee zonen.
Veertig jaar later was Mozes op een dag in de woestijn bij de Sinaï en zag daar een engel van God in de vlammen van een brandende braamstruik. Hij wist niet wat hij zag. Toen hij dichterbij kwam om het beter te kunnen bekijken, sprak God tegen hem. 'Ik ben de God van uw voorouders, de God van Abraham, Isaäk en Jakob.' Mozes begon te beven van schrik en durfde niet meer te kijken.
God zei tegen hem: 'Trek uw schoenen uit, want de grond waarop u staat, is heilig. Ik heb gezien en gehoord hoe mijn volk in Egypte wordt onderdrukt en mishandeld, hoe het zucht van ellende. Ik ben gekomen om het te bevrijden. Daarom wil Ik u naar Egypte sturen.'
Mozes werd dus naar Egypte gestuurd om het volk van Israël te bevrijden; het volk dat niets van hem wilde weten. Hij zou de leider worden van de mensen, die tegen hem hadden gezegd: 'Denkt u soms dat u onze leider en rechter bent?' Door de engel, die in de brandende braamstruik aan hem verscheen, gaf God hem daar de macht voor. Mozes bracht het volk van Israël uit Egypte en deed opzienbarende dingen, grote wonderen; niet alleen in Egypte, maar ook bij de Schelfzee en in de woestijn, waar hij veertig jaar met hen rondzwierf.
Deze Mozes zei tegen onze voorouders: 'God zal u een profeet geven als ik, iemand uit uw eigen volk'. Toen onze voorouders bij de berg Sinaï bijeen waren, ging hij de berg op en ontmoette daar de engel van God. Wat de engel tegen hem zei, moest hij aan het volk overbrengen. Dat waren woorden van leven, die aan u moesten worden doorgegeven.

Hand. 7:39-53
Maar onze voorouders wilden Mozes niet gehoorzamen. Zij hadden er genoeg van achter hem aan te lopen en verlangden terug naar Egypte. Terwijl Mozes op de berg Sinaï was, zeiden zij tegen zijn broer Aäron: 'Maak goden voor ons, die wij kunnen zien. Dan zullen wij die volgen. Want wij weten niet wat er met Mozes gebeurd is, die ons uit Egypte heeft geleid.' Zij maakten een beeld in de vorm van een kalf. Toen het klaar was, legden zij er offers voor neer en vierden uitbundig feest. Zij genoten van wat ze hadden gemaakt. God keerde Zich van hen af en liet hen hun gang gaan. Zij begonnen de zon, de maan en de sterren te vereren. Later kwam God daar nog eens op terug en vroeg hun door de profeet Amos:

  'Zeg eens, volk van Israël,
  hebt u tijdens die veertig jaar in de woestijn dieren voor Mij geslacht?
  Hebt u Mij offers gebracht?
  Nee, u had alleen maar aandacht voor andere goden.
  U hebt de tent van de god Moloch
  en het beeld van de sterregod Romfa meegesjouwd.
  U hebt beelden vereerd, die door uzelf waren gemaakt.
  Daarom zal Ik u wegvoeren naar verre streken, nog verder dan Babel.'

In de woestijn hadden onze voorouders de tabernakel met daarin Gods wetten. Mozes had die tabernakel in opdracht van God gemaakt, volgens het voorbeeld dat hij had gezien. Later werd die tent door ons volk hier gebracht. Dat gebeurde toen het onder leiding van Jozua het land had ingenomen en alle inwoners eruit had verjaagd. Ons volk heeft de tent bij zich gehad tot in de dagen van David, een man die bij God in de gunst stond. David vroeg of hij voor God een huis mocht bouwen, een vast onderdak temidden van het volk van Israël.
Zijn zoon Salomo bouwde een huis voor God, maar de Allerhoogste God woont niet in een gebouw, dat door mensen gemaakt is. Door de profeet Jesaja zei Hij:

  'De hemel is mijn troon
  en de aarde is mijn voetenbank.
  Wat voor huis zult u dan bouwen?
  In wat voor gebouw kan Ik wonen?
  Ik heb de hele wereld gemaakt!'

Dwarskoppen! Heidenen! U verzet zich altijd tegen de Heilige Geest. U bent geen haar beter dan uw voorouders. Welke profeet werd door hen niet vervolgd? Zij hebben de mannen gedood die de komst van de Christus aankondigden. En nu is de Christus door u verraden en vermoord; door u, die Gods wet uit de hand van de engel hebt ontvangen, maar u er niet aan gehouden hebt."

Hand. 7:54-8:1a
Toen de Joden in de rechtszaal dát hoorden, waren zij diep gegriefd en knarsetandden zij van woede. Maar Stefanus schonk geen aandacht meer aan hen. Hij was vol van de Heilige Geest, keek omhoog en zag de schitterende heerlijkheid van God. Ook zag hij Jezus aan de rechterhand van God. Hij riep uit: "Ik kan de hemel zien! Ik zie Jezus, de Mensenzoon, aan de rechterhand van God!"
De Joden konden zich niet langer inhouden en schreeuwden van woede. Zij stopten hun vingers in hun oren en stormden allemaal tegelijk op hem af. Zij sleurden hem de stad uit en gingen om hem heen staan. De getuigen begonnen hem met grote stenen te bekogelen. Zij trokken hun mantels uit en legden die neer bij een toeschouwer, een jonge man, die Saulus heette.
Terwijl de stenen hem troffen, bad Stefanus: "Here Jezus, neem mijn geest bij U." Hij viel op zijn knieën en riep: "Here, reken hun dit kwaad niet toe!" Met deze woorden op de lippen stierf hij. Saulus was het helemaal eens met het vonnis over Stefanus.

Download (Het Boek)
Download (Statenvertaling)

De chronologische Bijbel -- november

WAT DENK JIJ? - Wij hebben allemaal gezondigd en verdienen allemaal Gods oordeel. God, de Vader, stuurde Zijn eniggeboren Zoon om dat oordeel op Zich te nemen voor iedereen die in Hem gelooft. Jezus, de Schepper en eeuwige Zoon van God, die Zelf een zondeloos leven leidde, hield zo veel van ons dat Hij voor onze zonden stierf om zo de straf op Zich te nemen die wij verdienen. Volgens de Bijbel werd Hij begraven en stond Hij op uit de dood. Als jij dit werkelijk gelooft, er in je hart op vertrouwt en alleen Jezus als je Redder aanvaardt door te zeggen: "Jezus is Heer", dan zul je van het oordeel gered worden en de eeuwigheid met God in de hemel doorbrengen.

Wat is jouw antwoord?

Ja, vandaag heb ik besloten om Jezus te volgen

Ja, ik ben al een volgeling van Jezus

Ik heb nog steeds vragen